SKYGGJA

(-ða, -ðr), v.

1) to overshadow;

2) with dat., s. e-u við e-u, to screen against (s. e-u við sólu);

3) to polish, with acc. (s. sverð þau, er áðr eru forn).

* * *

older skyggva, ð, to overshadow; skyflókum skyggðar ok huldar, Stj. 30; þegar skyggva synda-myrkr andar-ljós, Eluc. 17; s. e-t við sólu, to screen it from the sun, Rb. 348; also skyggja fyrir, Sks. 208 B; s. sér við sólar-hita, Rb. 344, Þiðr. 215; skyggja yfir, to overshadow, Luke i. 35.

II. to polish; skyggja sverð, Þiðr. 16; hálf ertug fyrir hjálm en (i. e. er) hann skyggir, N. G. L. iii. 15.